Zwiastowanie, 4 ćw. XV w., kwatera ołtarzowa z kościoła w Sławnie.

Gotycka kwatera ołtarzowa przedstawia scenę Zwiastowania. Miriam klęczy przed amboną ze Słowem Bożym, lecz jej twarz odwrócona jest w stronę boskiego Posłańca, który pochyla się ku niej. Scena jest pełna harmonii i pokoju. Miriam ubrana jest w czerwoną tunikę i niebieski płaszcz. Czerwień symbolizuje życie, miłość, ofiarę jaką składa, a także jej godność Królowej. Kolor niebieski to kolor nieba i życia wiecznego, wskazuje na jej świętość, która jest odbiciem świętości Boga.

Anioł zastaje dziewczynę w czasie zgłębiania Słów Boga. Jest zasłuchana w Jego Słowo, a jest to słuchanie szczególne, niepowtarzalne, dlatego, że czyta sam Bóg. Święte Pisma pobrzmiewały w jej uszach i sercu, jak przepiękna symfonia, w której nieustannie chciała przebywać.

Greckie akuo oznacza „słuchać”, a w Biblii utożsamia się także ze słowem „być posłusznym”. Ilekroć Bóg w Starym Testamencie wzywa do czegoś ważnego, wcześniej nawołuje Shema! - Słuchaj! Dlatego człowiek Biblii nie jest „widzącym”, ale „słuchającym” – Bóg objawia się mu przez Słowo. Miriam nie potrzebuje tego przynaglenia, bo cała jest zanurzona w Słowie, które jest zasadą jej życia. Poprzez taką bliskość jest otwarta na działanie w niej łaski i woli Boga.

Anioł nazywa ją nowym imieniem – kecharitomene – „pełną łaski”. Jakby sam zdumiał się na jej widok. Cała jest kecharitomene, piękna, bo swoją łaską wypełnił ją Bóg. Mógł ją napełnić, bo była jak otwarte naczynie, czuwająca i gotowa na przyjęcie źródeł Wody Żywej.

Ewangelista chcąc przekazać co dzieje się we wnętrzu Miriam opisuje, jako „zmieszała się”, ale tak naprawdę doznaje wstrząsu, pyta, rozważa, zastanawia się, ale jej odpowiedź jest jednoznaczna – doulekuriou. Jest niewolnicą Pana. To coś więcej niż służebnica - podkreśla swoją całkowitą zależność od Pana, całkowite oddanie, czy raczej: poddanie się Jego woli, chce Mu być doskonale posłuszna.

Co roku przychodzi Adwent, aby raz jeszcze przypomnieć nam to wszystko, co Chrystus dla nas dokonał i zaprosić do odważnego kroczenia Jego drogą. Patrzmy na Miriam - słuchającą i jak ona formujmy swoje „Amen”, dając coraz pełniejszą odpowiedź Wcielonemu Słowu Ojca, by „mogło w nas żyć, umierać i zmartwychwstawać” (bp. W. Świerzawski). Słowo domaga się pokory i ciszy, by je móc usłyszeć i przyjąć, aby dynamicznie mogło działać w nas i przemieniać przez wolny wybór współpracy. (opr. s. Karolina Ostopinko)

 copyright © 2001 - 2022 MAGNUM Bartosz Cebula & Muzeum Diecezjalne w Sandomierzu

Godziny otwarcia:

sezon zimowy: (od 16 X do 30 IV ) od wtorku do soboty: 9.00 - 15.30
                                                                  niedziele i święta: 13.30 - 15.30 (ostatnie wejście o 15.00) 

       sezon letni: (od 1 V  do  15 X)   od wtorku do soboty: 9.00 - 16.30 

                                                                 niedziele i święta:  13.30 - 16.30 (ostatnie wejście o 16.00)