Wędrowanie za gwiazdą

Jan Kopiński, Projekt polichromii, akwarela, ołówek, 1917 r.

Pochodzi z kolekcji ks. Jana Wiśniewskiego.

 

Akwarela ukazuje patriotyczne ujęcie motywu Pokłonu Trzech Króli. W stajence stoi Maria z Dzieciątkiem w żłobie, a na pierwszy plan wysuwają się polscy królowie zasłużeni dla państwa polskiego i Kościoła – Jan III Sobieski, Kazimierz Wielki, Stefan Batory. Postacie na dalszym planie są związane ze zrywami narodowościowymi: książę Józef Poniatowski, Tadeusz Kościuszko, Bartosz Głowacki, husaria, zesłańcy. W oddali widoczna jest panorama Krakowa.

 

Poprzez Wcielenie Bóg objawia siebie człowiekowi. W pierwszej kolejności doświadczyli tego okoliczni pasterze, którzy jako ludzie prości, z sercem czuwającym, mogli łatwo rozpoznać Pana. Następnie przychodzą mędrcy tego świata. Kim byli? Poganami, uczonymi, astronomami, przedstawicielami wielkiego dziedzictwa i tradycji, która przez wieki rozwijała się na terenach Mezopotamii. Zapewne w starożytnym Babilonie było wielu takich uczonych, ale tylko kilku wyruszyło w drogę za gwiazdą. Byli oni ludźmi nauki, ale chcieli czegoś więcej. Chcieli zrozumieć co się liczy w ludzkim bycie, poszukiwali prawdziwego światła, które mogłoby im wskazać drogę. Mieli niespokojne serca, nie poprzestawali na tym co widoczne i normalne, ale wnikliwie poszukiwali obietnicy i prawdy, przez co byli wrażliwi na Boże znaki. Mieli wielką wiarę, odwagę oraz pokorę, by wbrew logice wyruszyć w nieznaną i daleką drogę, by pokłonić się dziecku ubogich ludzi i uznać w nim obiecanego Króla, którego poszukiwanie było celem ich wewnętrznej i zewnętrznej wędrówki.

 

Powstań! Świeć, bo przyszło twe światło i chwała Pańska rozbłyska nad Tobą! (Iz 60, 1). To światło dociera do każdego. Wędrówka Mędrców ze Wschodu jest początkiem wielkiej procesji ludzi wszystkich dziejów ku Bogu, który urodził się w stajence, przecierpiał krzyż i jako Zmartwychwstały pozostaje z nami na zawsze.

 

Spełnia się obietnica dana Abrahamowi: Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi (Rdz 12, 2-3). Od Abrahama rozpoczyna się historia błogosławieństwa i urzeczywistnia się Boży plan utworzenia z ludzkości jednej rodziny. Wciąż trwa realizacja tego planu, a jego punktem kulminacyjnym było misterium Wcielenia Słowa Ojca. Rozpoczęły się czasy ostateczne – zamysł został w pełni objawiony i urzeczywistniony w Chrystusie, ale musi jeszcze zostać przyjęty przez ludzkość. Nasza wędrówka wewnętrzna i zewnętrzna trwa nadal. (opr. s. Karolina Ostopinko)

 

 

05 stycznia 2019

www.domdlugosza.sandomierz.org

Muzeum Diecezjalne w Sandomierzu

 copyright © 2001 - 2022 MAGNUM Bartosz Cebula & Muzeum Diecezjalne w Sandomierzu

Godziny otwarcia:

sezon zimowy: (od 16 X do 30 IV ) od wtorku do soboty: 9.00 - 15.30
                                                                  niedziele i święta: 13.30 - 15.30 (ostatnie wejście o 15.00) 

       sezon letni: (od 1 V  do  15 X)   od wtorku do soboty: 9.00 - 16.30 

                                                                 niedziele i święta:  13.30 - 16.30 (ostatnie wejście o 16.00)